 |
| Przedmowa Edmund Wnuk-Lipiński (fragment) |
V. Mechanizmy ucieczki.
3. Mechaniczny konformizm
(...) W rzeczywistości są to więc tylko pseudoracje, których funkcja polega na tworzeniu pozorów, że opinia człowieka jest rezultatem jego własnego myślenia. Doznaje on złudzenia, że sam do niej doszedł; ale w rzeczywistości przyswoił sobie jedynie opinie pewnego autorytetu, nie będąc świadomym tego procesu.
(...) Spytajmy przeciętnego czytelnika gazet, co myśli o danym problemie politycznym. Poda nam "swoją" opinię, zdając mniej lub więcej dokładną relację z tego, co czytał; a jednak - i to jest istotne - będzie wierzył, że to, co mówi, jest rezultatem jego własnego myślenia.
