Kiedy tylko przychodzi wstyd za wszystkich Polaków, którzy pozwalają sobie na przemoc w tym grzech zaniechania, pojawiają się wyjątki, które pozwalają mi z otwartą przyłbicą przyznawać się do mojej polskości.
I jeszcze… wydaje mi się, że nie chodzi wcale o zniszczenie nienawiści w sobie. A na pewno nie tylko jej. Dużo ważniejsze jest kontrolowanie odruchu pogardy. To pogardliwy stosunek do drugiego człowieka, generuje, przemocowe, agresywne akty, czy wstrzymanie aktu pomocy. Do kiedy w pojedyńczych domach będzie cyklicznie trwało przyzwolenie na przemoc oraz usprawiedliwianie agresji, do tego czasu będą rządzić nami beztrosko, bezhonorowo przemocowe partie.
Magdalena Popławska czyta reportaż Izabeli Żbikowskiej pt. "Czekamy pod Abbey Gate":
21.10.2021. JAKO OBYWATELKA POLSKI, PRZEPRASZAM WSZYSTKİCH UCHODŹCÓW, EMIGRANTÓW I WASZE RODZINY, ZA TO, ŻE MÓJ KRAJ ZANIECHAŁ Z PREMEDYTACJĄ POMOCY POTRZEBUJĄCYM LUDZIOM, SKAZUJĄC ICH NA NIEDOLĘ I OSTATECZNIE TRAGICZNĄ ŚMIERĆ. ŁĄCZĘ SIĘ W ROZPACZY Z ICH BLISKIMI…🏴🇵🇱
